BLOG
Heibel in de tent
Het is in deze coronatijd niet het meest geschikte moment om heibel met je ex-partner of kind(eren) te maken. Hoe graag je dit misschien ook wilt. Hoe prikkelbaar we ook zijn wanneer we voelen dat onze vrijheid wordt ontnomen. Hoe dicht je ook op elkaars lip zit. Hoe vervelend je elkaar ook vindt; probeer met elkaar een goede vorm te vinden. Blijf in gesprek, in contact, in compassie en in (ouder)liefde.
Lekker advies he! Doet u maar even! Juist in deze weken barsten bommen, hebben we korte lontjes en exploderen we nadat we ons lang ingehouden hebben…En ja, we weten best dat het misschien niet altijd even eerlijk is en dat we simpelweg in een bijna onwerkelijke tijd leven.
Ineens zitten we hutjemutje op elkaars lip en zien we van alles van elkaar wat we helemaal niet leuk vinden of wat op onze zenuwen werkt. Online tref je mooie plaatjes aan van gezinnen die het heel gezellig met elkaar hebben. Trust me… ook in de beste families is het nu zoeken naar een goede vorm in deze tijd.
Dat geldt net zo hard voor gescheiden gezinnen waar kinderen zijn. Eerlijk is eerlijk: het maakt er niet makkelijker op dat je er deze dagen alleen voor staat. Meehelpen met het huiswerk, structuur, alternatief sporten, vermaken, driftbuien hanteren, eindeloze vragen beantwoorden, grenzen versoepelen (of juist verscherpen?), ergens je eigen werk nog organiseren…Hoe zorg je ervoor dat het ook nog gezellig blijft en dat je niet telkens tot ontploffing komt? En oh ja, je moet ook nog ergens je ex informeren over hoe het gaat, terwijl je daar niet op zit te wachten. Je hebt genoeg aan je hoofd.
Accepteer wat er nu is en wees niet te beroerd om je ex te bellen.
Ik was aan het begin van deze week uit balans. Met mijzelf en daardoor ook met mijn kind. Er was maar één ding wat ik wilde doen toen ikzelf mijn geduld met mijn kind verloor: zijn vader bellen! Ik brieste dat hij het maar even over mocht nemen, want ik was het helemaal zat! Succes ermee via facetime! Ik was even totaal niet voor rede vatbaar. Wat mijn ex-partner heel goed deed: hij luisterde en keek geduldig. En toen ontstond er iets moois. Iets waarop ik trots ben. Iets waarvan ik alle gescheiden ouders wens dat dit ontstaat: verbinding met elkaar.
Voor mij was het logisch dat ik zijn vader betrok. We zijn sámen ouders. Ook al betekent dat in deze tijd dat ik de zorg momenteel volledig draag. Dat betekent niet dat hij op afstand niets kan doen. Hij kon juist wat doen, omdat hij niet verweven was in onze heibel. We konden even als papa-mama-kind met elkaar praten. Het hielp mij enorm. Ik werd er weer rustig van en ik kon weer in contact met mijzelf komen.
Het hielp onze zoon enorm. Omdat hij voelde dat we met elkaar deze tijd door moeten komen en dat we allemaal mogen zoeken naar onze plek. We waren even als allerbelangrijksten voor elkaar; bij elkaar.
Dat lekker advies van mij blijft op zich overeind staan! Natuurlijk mag het ook wel even een keer fout gaan. Toch is dát wel het uitgangspunt wat we met elkaar mogen nemen. En als je gescheiden bent, dan geef ik je er nog een tip bij: zoek elkaar als gezin op.
Misschien sta je er niet direct voor open en vind je dat je je eigen boontjes moet kunnen doppen. Misschien voelt het als enorme drempel om contact te zoeken. Misschien denk je nu dat het daar alleen maar erger van gaat worden. Maar gun jezelf die ruimte. Geef de ander de gelegenheid om ook op afstand een rol te kunnen spelen, zodat je zelf even tijd hebt om weer in balans te komen. En dat het daarna dus weer beter gaat. Laat elkaars ouderwaarde nu gelden. Ja, zet je bezwaar aan de kant, schakel een hulplijn in (de co-ouder) en laat je helpen!
Word jij juist gebeld door boze kinderen of een boze ex-partner? Geef ze even ruimte. Ga niet in discussie met elkaar over hoe je ex het anders had aan moeten pakken. Wat er in jouw ogen fout gaat. Wat jij beter kan. Wijzen naar elkaar. Maar laat alles er even ZIJN. En bekijk dan rustig met elkaar hoe verder te gaan. Realiseer je dat jij juist van enorme waar de kan zijn om de rust terug te laten keren. Om het met elkaar te rooien.
Hoe verrijkend is dát voor iedereen! Voor jou, je ex en je kind(eren). Dat is verbinding. Dat is in mijn ogen hoe goed ouderschap verloopt. Dat wens ik ieder gescheiden gezin.
En mocht het je nou in deze tijd pijnlijk duidelijk worden dat de partnerliefde er niet meer is; dat de wegen beter kunnen scheiden. En dat je toch samen onder één dak moet verblijven… blijf dan ook contact met elkaar zoeken, zoek met elkaar naar de ruimte en verbinding waar mogelijk. Creëer eigen ruimten, maak afspraken over de dagelijkse zorg van de kinderen, duik niet bovenop ieder verkeer woord dat er in jouw ogen gezegd wordt. En ja, acceepteer en gun elkaars ruimte dan net zo goed. Hoe moeilijk dat misschien ook lijkt.
Pas goed op elkaar, zorg voor elkaar!