BLOG
Zonder kind
De laatste dagen van het schooljaar duren altijd het langst. Nog een weekje en dan luiden wij hier ook de zomervakantie in. Mijn zoon is de eerste drie weken bij zijn vader en daarna drie weken bij mij. Het voordeel van zo’n verdeling is dat je je nooit druk hoeft te maken over opvang van je kind in deze tijd. De andere kant is dat ik drie weken mijn kind niet zie…
Toen wij uit elkaar gingen, was mijn zoon nog klein. Wanneer hij in die tijd bij zijn vader was, dook ik diep onder de dekens. Het deed gruwelijke pijn. Mijn hart scheurde keer op keer uit elkaar. Een kind hoort gewoon bij zijn moeder te zijn, was mijn overtuiging. Mijn zoon was toen de enige houvast in mijn leven en ik verstikte mijzelf (en hem) met mijn rol als moeder. Er bestond niets anders meer dan ‘moeder-zijn’ voor mij. De dagen zonder hem vond ik niets waard.
In een weekend zou ik met vrienden naar een feestje gaan. Ik raakte volledig in paniek. Een vrolijke en broeierige mensenmassa. Ik kreeg het op voorhand al benauwd en ik wilde daar absoluut niet zijn. Ik kroop weer onder de dekens en uren later werd ik weer wakker. Bij het openen van mijn ogen voelde ik aan alles.. ga nu uit bed. Anders ga je ten onder aan het gemis van je kind. Aan de hele (scheiding)situatie. Ga nu uit bed. Een innerlijke oer-roep die ik besloot te volgen. Ik sleurde mijzelf uit bed, trok kleding aan en stapte op de fiets. Ik reed naar het winkelcentrum waar ik van mijzelf minimaal een uur moest blijven. De eerste paar winkels waren vreselijk. Ik werd gek van al die mensen om mij heen. De drukte. Ik liep de Hema in en daar hoorde ik mijn verlichtende zucht.
Ik was zo blij dat ik mijzelf uit bed had gesleept. Die middag bepaalde ik dat het anders moest. Ik besloot dat ik mocht genieten van de dagen dat mijn kind niet bij mij was. Dat zou helemaal niets zeggen of ik wel of geen goede moeder zou zijn. Het zou alles zeggen over het nemen van verantwoordelijkheid over mijn leven. En daarmee ook mijn rol als moeder. Mijn omgeving liet sinds dat ik alleen was, telkens weten dat ik mijzelf ook plezier mocht gunnen. Maar ik voelde en vond dat niet. Deze middag maakte dat anders. Ik voelde diep van binnen dat het klaar was.
Het was een dieptepunt in mijn leven. Ik heb lang getwijfeld of ik het zou delen. Het voelt enorm kwetsbaar. En toch doe ik het. Omdat je nooit alleen bent in een ervaring. Er zijn veel meer alleenstaande ouders die dit diep gekwetste gevoel (hebben) ervaren. De (h)erkenning van een pijn die je nauwelijks kunt verwoorden, werkt vaak al verlichtend. Ik heb dat indertijd gemist. Ik ben blij dat ik uit deze pijn heb leren stappen. Als het je (nog) niet lukt om hier van los te komen, wie weet lukt het je nu om de eerste stappen te zetten. Ik gun het je om weer aandacht aan jezelf te gaan besteden. Wanneer je voor jezelf zorgt, maakt dat je leven lichter.
Ik was dus klaar met de ondragelijke pijn. Ik moest mijzelf uit de sores halen. Ik ging mijn agenda volop plannen met (leuke) dingen. Steeds beter leerde ik te genieten op de dagen dat ik alleen was. Natuurlijk was dit ook een proces. Inmiddels zijn we wat jaren verder. Wanneer mijn zoon nu bij zijn vader is, vermaak ik mij prima. Er zijn zeker momenten dat ik ernaar verlang dat mijn kind bij mij is. Dat ik hem écht mis. Dat mag ook. Het kan ook naast elkaar bestaan: genieten en missen.
Drie weken dus. Er staat hem een geweldige vakantie te wachten, die ik hem enorm gun. Ik kijk uit naar de foto’s, appjes, face time-gesprekken of video’s waardoor ik meegenomen word op hun reis. Ik ben zo dankbaar dat zijn vader en ik op deze manier met elkaar omgaan. Dat deze ruimte er is.
Met de vakantie voor de deur, of al volop gaande, komt voor veel alleenstaande ouders het pijnlijke gemis van hun kind(eren) boven. Diep ademhalen en de klok vooruit willen kijken. Ik wens jullie allemaal dat er ruimte is of ontstaat. Ruimte voor jezelf als je jezelf dit niet eerder gunde. Of misschien juist de stap die je nu naar je ex-partner maakt, door hem/haar regelmatig mee te nemen in jullie vakantie avonturen of contact te onderhouden. Help elkaar de vakantietijd wat lichter te maken.
Fijne vakantie!